Прекинувачот којшто е вграден во вратата, ја врзува жицата на светилката на светлото со маса, односно со шасијата на автомобилот. Со отворање на вратата се затвора прекинувачот и се пали светлото. Со вградување на ова коло, прекинувачот ќе треба да се поврзе со базата на транзисторот Т1, а жицата од светилката на дрејнот од транзисторот Т2. На заедничката точка на отпорниците R1 и R3 треба да се донесе постојан напон од +12 [V], а точката М да се поврзе со шасијата на автомобилот – металната конструкција на автомобилот.
Кога ќе се отвори вратата, прекинувачот се затвора, базате на транзисторот Т1 се спојува со маса и транзисторот Т1 нема да спроведува, затоа што не тече неговата базна струја. Кондензаторот C1 почнува бргу да се полни преку R3 и D1, до моментот кога се достигнува напонот со којшто се поларизира транзисторот Т2 да стане спроводлив со што се вклучува светлото.
Кога вратата се затвора прекинувачот се отвора, транзисторот Т1 станува спроводлив, а кондензаторот C1 се празни преку R4 и R5, но со многу помала брзина. Во моментот кога потенцијалот на гејтот на транзисторот Т2 ќе падне под прагот на држење на транзисторот Т2 во спроводлива состојба, Т2 се блокира и светлото се исклучува.
Времето на задржување на светлото може да се менува со промена на вредностите на R5 и C1. Транзисторот Т2 може да биде који да е Н-канален МОСФЕТ, којшто може да издржи напон Uds поголем од 50 [V]. Во оваа шема употребен е BUZ74, којшто може да издржи напон од 50 [V] и струја од 12 [А], при што има отпор мреѓу дрејн и сорс Rds = 0,12 [Ω].
извор: Електронски учебници
ЕЛЕКТРОНИКА учебник за 3 година на Наташа Божиновска
https://bit.ly/38C23C0
